اثرات منفی فناوری بر سلامت انسان در طول تاریخ | تاثیر تکنولوژی بر چشمها
امروزه همهی ما با اثرات منفی فناوری بر سلامت انسان کم و بیش آگاهیم؛ اما میخواهیم بدانیم مردم در قرن ۱۹ تفکرشان درمورد فناوری و تأثیر آن بر روی سلامت انسان چگونه بوده است.
اثرات منفی فناوری بر سلامت انسان :
نگرانی در مورد فشار دنیای دیجیتال روی روان انسان همچنین خشکی و ضعیف شدن چشمها دلیلش استفاده ناآگاهانه از فناوریهایی مانند گوشیهای هوشمند و رایانهها میباشد و این یکی دیگر از اثرات منفی فناوری می باشد. جالب است بدانید با وجود اینکه این فناوریها جدیداند اما این نگرانی خیلی وقت پیش وجود داشته است و به دوره ویکتوریایی بر میگردد.
به دوره حکومت ملکه ویکتوریا در انگلستان از سال ۱۸۳۷ تا ۱۹۰۱ عصر ویکتوریایی می گویند
در سال ۱۸۸۴ مقاله ای در پست صبحگاهی لندن پیشنهاد کرد :
بایستی در دانشگاهها درمورد اهمیت استفاده صحیح از تکنولوژی های جدید و همچنین در مورد مضرات استفاده از آن برای عموم صحبت شود تا آیندگان در مورد عوراض استفاده از تکنولوژیهای جدید جهان مطلع شوند.
همچنین در سال ۱۸۸۹ ، خبرگزاری لندن خبر داد :
با توجه به گفته های دانشمندان دریافتهایم چشمهایی که برای پدرانمان کارامد بودند و به طور مؤثر مورد استفاده قرار می گرفتند. اکنون برای ما به این کارآمدی نیست و این به معنای نابینایی مردم انگلستان در آیندهای نچندان دور است.
در ادامهی این مقاله دلایلی مطرح شد که بیان میکرد مردم انگلستان با سرعت غیر معمول به سوی نابینایی و ضعف چشمها در حرکتاند و پایان این مقاله قسمتی از این مشکلات به وراثت نسبت داده شد.
در قرن نوزدهم زمانی که علم چشمپزشکی پیشرفت کرد و به شاخهای جدید و جدا در علم پزشکی بدل شد. این دانش به یکی از زمینه های مهم مراقبت بهداشتی تبدیل شد و تا حدودی با پیشرفتهایی که داشت از جمله بیناییسنجی و تست بینایی یا ساخت عینک برای بیماران، به یک روش درمان پذیر برای تعدادی از مشکلات بینایی مناسب بود و با وجود اینکه به عنوان راه چاره و درمانی برای این موضوع معرفی شده بود همزمان زنگ خطری هم برای مردم بود که بیماری های چشمی و مشکلات بینایی رو به افزایش خواهد بود.
پزشکان با مطالعه سیر تکامل زندگی انسان و حرکت به سوی مدرنیته شدن، به این نتیجه رسیدن که همیشه تکنولوژیهای جدید به نفع بشریت عمل نمیکند. با وجود مدرنیته شدن زندگی، بینایی انسان در کل رو به زوال خواهد بود.
در سال ۱۸۹۸ روزنامهای اسکاتلندی به طور طعنآمیزی تمام پیشرفتهای مدرن را به ضعف بینایی مردم نسبت داد و این، همهی پیشرفتها از جمله پیشرفت در زمینهی مواد و گسترش صنعت و افزایش تجارت را که از اثرات مضر بر سیستم بینایی میدانست شامل میشد.
یکی دیگر از نگرانیها، مسئلهی افزایش مطالعهی مردم بود که به دلیل تکنولوژی چاپ انبوه و بهبود خطوط ارتباطی و همچنین شغلهای پشتمیزی، مردم نیاز کمتری به انجام فعالیتهای فیزکی برای گذراندن معیشت خود داشتند و با به وجود آمدن اوقات فراغت!، فرصت بیشتری برای مطالعه داشتند.
همچنین روزنامهها مردم را به سمت مطالعه سوق میدادند. تمام اینها موجب اقزایش نگرانیها را درمورد سلامت چشم شد.
اثرات منفی فناوری
به نحوی مشابه مدارس امروزه، مدارس نیز موجب تشدید این مشکل شده بودند؛ مطالعه در نور کم و ظهور آموزش اجباری از جملهی این عوامل بودند.
چشمپزشک انگلیسی Robert Brudenell Carter ، در تحقیقی تحت عنوان “چشم انداز مدارس” به این نتیجهگیری رسید که شرایط تحصیلی ممکن است مشکلساز باشد؛ اما او عقیده داشت برای ارزیابی کامل وضعیت به آمار وسیعتری نیاز است. گرچه کارتر تمایلی به “هشدار در مورد مضرات فناوری نداشت” اما تعدادی از نشریات خود را با عباراتی مانند “شرارت سیستم مدرسهی ما” منتشر کرد.
با وجود همهی اینها مردمان بریتانیا به توسعهی مدرنیته ادامه دادند و بجای حل این مشکل سعی در ساختن عینکهای طبی بهتر کردند تا چشم را از گرد و غبار و نورهای مصنوعی محافظت کنند.
اکنون مردم انگلستان به رغم پیشبینیهایشان نابینا نیستند؛ اما این کشور پر است از خورههای کتاب که دارای ضعف بینایی اند. از همهی اینها گذشته مدرنیته اکنون نگرانکننده به نظر میرسد.